Press

Press

OPEN BRIEF – aan de Ministerraad van Curacao

feb 25, 2021

Rondom de Dag van de Arbeid nam Human Rights Defense Curaçao (HRDC) kennis van een Ministeriele Regeling met Algemene Werking (Publicatieblad A 2021) over een Moratorium van tewerkstellingsvergunningen voor buitenlandse arbeidskrachten die laaggeschoold zijn.

Onder de buitenlande arbeidskrachten vallen ook alle arbeidende mensen die op Curacao verblijven zonder verblijfsvergunning.

genomen van de berichten dat de Minister van Justitie besloten heeft tot “Integrashon responsabel”.

. Een sociaalarbeidsmarktbeleidsplan zou de aansluiting tussen de vraag naar arbeidskrachten en het aanbod van lokale arbeidskrachten inzichtelijk moeten maken, voordat nieuwe tewerkstellingsvergunningen kunnen worden afgegeven ten behoeve van buitenlandse arbeidskrachten.

Het besluit is echter niet gebaseerd op onderzoek, maar vooral op gedachten .

Zo staat te lezen dat: De buitenlandse krachten ten behoeve van wie de tewerkstellingsvergunningen zijn afgegeven, hebben een leeftijd tussen de 18 en 60 jaar en voeren voornamelijk laag- en ongeschoolde functies uit.

Hooggeschoolden zoals de medici en verpleegsters, juristen en ingenieurs, ex PvdSa experts, die bij bekend zijn bij de Helpsdesk worden ook gedwongen naar de laaggeschoolde baantjes te nemen om te overleven.

Helaas wordt er geen zicht gegeven op de groeiende sektor informele arbeid.

Dit heeft bij onze mensenrechtenorganisatie geleid tot nogal wat reacties en vooral vragen, met name van de ongedocumenteerden en daarbij vooral van de zijde van Venezolanen, die de dramatische en aanhoudende crisis in hun land ontvlucht zijn. Al jaren vragen zij om kansen om hier op ons eiland te kunnen wonen en werken, en dan wel op een eerlijke en legale manier. Daarbij werd gepleit voor diverse mogelijkheden: van tijdelijke werk- en verblijfsvergunningen tot een algehele amnestie.

Na jarenlange verwaarlozing van het vreemdelingenvraagstuk en zelfs schendingen van fundamentele mensenrechten van kwetsbare migranten en vluchtelingen, heeft de Curaçaose Minister van Justitie nu enkele dagen geleden publiekelijk een opening geboden door zijn aankondiging van een “Integrashon responsabel”. Met deze actie heeft hij bij velen grote verwachtingen gewekt over hun kansen om nu eindelijk in vrijheid deel te kunnen uitmaken van onze samenleving en niet langer overgeleverd te zijn aan de inhumane en repressieve grillen van de overheid.

Jammer genoeg is het maar zeer de vraag of deze beslissing eindelijk de gerechtigheid en rechtszekerheid brengt, waar mensenrechtenverdedigers al jaren voor pleiten, zowel lokaal als internationaal. Is er nu werkelijk sprake van doordacht en transparant vreemdelingenbeleid of betreft het meer een oude truc, die in het verleden wel eens vaker is aangekondigd?

De plotselinge aankondiging, die niet gepaard gaat van een heldere informatiecampagne over wat de regeling precies inhoudt, geeft aanleiding tot veel onrust en verwarring bij mensen, die het al moeilijk genoeg hebben. HRDC wil duidelijkheid kunnen geven op prangende vragen van onze doelgroep, zoals:

Wat gaat er gebeuren met de grote groep van personen indien blijkt dat zij geen gebruik kunnen maken van deze regeling omdat zij -onverhoopt- niet aan de (tot nog toe onduidelijke) voorwaarden kunnen voldoen?
Is het bekend dat migranten, die zich na deze aankondiging vol goede hoop al meteen naar de ambtelijke instanties spoeden, weggestuurd worden met de reactie dat zij voor dit nieuwe beleid nog geen uitvoeringsinstructies hebben ontvangen?
Wat gebeurt er met de mensen die zich melden omdat zij menen in aanmerking te komen voor deze regeling maar die naar mening van de autoriteiten daaraan niet voldoen? Worden zij in detentie genomen of worden zij alsnog in een overheidsbestand geregistreerd?
Kortom, er lijken nog wat adders onder het gras te liggen. Voor HRDC en diverse samenwerkingspartners blijft het de vraag of dit nu het migratiebeleid van Curaçao inhoudt dat al jaren in wording is of blijft het bij deze aankondiging van de “Integrashon responsabel” van de Minister? De bal ligt nu bij hem om werkelijke duidelijkheid te verschaffen over wat zijn nieuwe beleid inhoudt en wat de procedures en andere vereisten zijn.

Bijzonder wrang en tekenend vindt HRDC het feit dat terwijl de Ministers in een kerk te Steenrijk hun nieuwe beleidslijn van kansen voor migranten probeerden te etaleren, er elders op het eiland en wel op Hato Airport, de zoveelste deportatievlucht (eufemistisch aangeduid als repatriëringsvlucht) werd gevuld met Venezolanen die als criminelen vanuit de vreemdelingenbarak werden uitgezet.

HRDC doet een klemmend beroep op de regering om nu eindelijk voortgang te boeken bij het opstellen en uitvoeren van een gedegen, inclusief en coherent migrantenbeleid. In de post-covid Curaçaose samenleving kunnen wij de talenten en krachten van bonafide en productieve migranten gebruiken, zonder onderscheid naar sociale klasse, kleur of gender.

Willemstad, 25 februari 2021